Araştırmalar, ABD’nin bir akıl sağlığı kriziyle karşı karşıya olduğunu ve uzmanların salgın sırasında vakalardaki artışa ayak uyduramadıklarını gösterdi. Sağlık Tıp Okulu’nda psikoloji profesörü yardımcısı ve Mass General’s Center for Anxiety and Traumatic Stress Disorders’ın direktörü Amanda Baker, yakın zamanda New York Üniversitesi ve Georgetown’dan meslektaşlarıyla bir potansiyel yanıtı incelemek için çalıştı: farkındalık temelli stres azaltma. Ekip, yoğun müdahalenin etkinliğini yaygın olarak reçete edilen anksiyete ilacı essitalopram ile karşılaştırdı. Çalışmaya katılanlar, sekiz haftalık bir kurstan sonra yaklaşık aynı miktarda gelişme kaydetti. Baker ile araştırma ve bunun akıl sağlığı sorunlarının tedavisine yönelik etkileri hakkında konuştuk. Röportaj netlik ve uzunluk için düzenlendi.
GAZETE: Anksiyete bozukluğu ne kadar yaygın?
Fırıncı: Anksiyete bozuklukları son derece yaygındır. Tahmine bağlı olarak, nüfusun yüzde 2 ila yüzde 10’u belirli türde kaygı bozuklukları yaşıyor; nüfusun yüzde 20’sinde herhangi bir mevcut kaygı bozukluğu teşhisi var ve ABD nüfusunun yaklaşık üçte biri yaşamlarında önemli ölçüde kaygı yaşıyor.
GAZETE: Bunun için ne gibi tedavilerimiz var?
Fırıncı: Hem ilaç tarafında (çoğunlukla SSRI tipi ilaçlar) hem de bilişsel davranışçı terapi gibi terapi tarafında titiz çalışmalardan geçmiş altın standart tedavilerimiz var. Ancak bugünlerde sağlayıcılar üzerinde gerçek bir baskı var ve bu şeylere erişim sağlamak zor ve gittikçe zorlaşıyor. Pandemi sürecinde anksiyete ve depresyon belirtileri arttı. İnsanların yüzde 30’unda önemli semptomlar göreceğimiz yerde, şimdi onları yüzde 40’ta görüyoruz. Ayrıca, depresyon ve anksiyete için daha fazla tarama yapmak için öneriler alıyoruz, bu harika, ancak bu, pozitif tarama yapan ve bakıma ihtiyaç duyan daha da fazla insan olduğu anlamına geliyor.
Bu çalışma tüm bu parçalardan ortaya çıktı. Daha fazla tedaviye ihtiyacımız var ve tedavilerimizin bu altın standart tedaviler kadar iyi olup olmadığını değerlendirmemiz gerekiyor. Çok fazla dikkat çeken alanlardan biri meditasyon ve farkındalıktır. Bazı araştırmalar, nüfusun yüzde 15’inin en azından farkındalık veya meditasyonla uğraştığını ve popülerlik kazandığını göstermiştir. Çalışmada kullandığımız yaklaşım, sekiz haftalık özel bir müdahale olan farkındalık temelli stres azaltmadır (MBSR).
GAZETE: MBSR nedir?
Fırıncı: UMass’ta Jon Kabat-Zinn tarafından geliştirildi ve çıkarıldı. Haftada 2½ saat artı 45 dakikalık günlük farkındalık ödevi verilen sekiz haftalık bir kurs – herkesin öngörülen miktarı yaptığı anlamına gelmez – ve bu sekiz hafta içinde bir noktada altı saatlik bir inziva. Bu yüzden, yüksek dozda bir farkındalıktır, ancak titizlikle incelenebilir ve benzer bir rejimi izleyen diğer standart tedavilerle karşılaştırılabilir. Buna, genellikle etkisini göstermesi yaklaşık sekiz hafta süren ilaçlar da dahildir. Bu durumda, Lexapro’nun jeneriği olan essitalopram’ı MBSR ile karşılaştırdık.
GAZETE: Peki ya subklinik kaygı – bu da bu resmin bir parçası mı?
Fırıncı: Bu. Pek çok insan, teşhis edilebilir bir anksiyete bozukluğu olma eşiğini aşması gerekmeyen anksiyete semptomları yaşar. Bozukluk dediğimiz kategoriye giren bir şey, günlük yaşamda önemli ölçüde sıkıntıya neden olur ve günlük yaşam aktivitelerini (iş, sosyalleşme, okul) kesintiye uğratır. Ancak nüfusun önemli bir kısmı, yaşamlarına müdahale etme eşiğini geçemeyecek kadar kaygı belirtileri yaşıyor. Hâlâ işleri yönetebiliyor ve yaptırabiliyorlar ama belki de bu çok fazla sıkıntıya neden oluyor.
GAZETE: Çalışmada ne buldunuz?
Fırıncı: MBSR’nin bu altın standart essitalopram ilacından aşağı olup olmadığına bakmak istedik. Ve bulguların gösterdiği şey de bu. Klinik olarak, her iki grup da bizim orta ile belirgin arası – orta-artı gibi – kaygı düzeyi dediğimiz seviyede başladı. Hafif, neredeyse subklinik bir kaygı düzeyine düştüler. Her iki grup da birincil sonuç ölçütümüzde bir puandan fazla düşüş gördü, bu klinik olarak önemli miktarda bir değişiklikti.
GAZETE: Bu klinikte yaptığınız şeyle ne kadar alakalı? Bu, her zaman yaptığınız iki şeyi test etmek mi?
Fırıncı: Reçete yazanlarımız essitalopram’ı her gün reçete ediyor, ancak MBSR’yi programımızda sağlamıyoruz çünkü genellikle sigortalar tarafından karşılanmıyor. Yani bu, çoğu insanın cebinden ödemek zorunda olduğu ve bunu sağlayan bir yer bulması gereken bir hizmet. MBSR’nin faydalarından biri, bu konuda eğitim almak için klinik bir dereceye sahip olmanıza gerek olmamasıdır, böylece daha fazla sağlayıcı eğitilebilir ve bu müdahaleyi sağlayabilir. Bu çalışmanın, sigorta şirketlerinin MBSR’yi kliniğimizde sağlayabileceğimiz şekilde geri ödemesi için kanıt sağladığını umuyoruz.
GAZETE: Bu, karşılanmamış ruh sağlığı ihtiyaçlarını karşılamak için potansiyel bir araç olarak görülüyor mu?
Fırıncı: Kesinlikle, ama bence daha fazla çalışmaya ihtiyaç var. Bu, tedavinin titiz bir dozuydu ve hepsi şahsendi. Online canlı yayınlanıyorsa, asenkron ise, aplikasyon üzerindeyse başarılı olup olmadığını bilmemiz gerekiyor. Kalan bir sürü soru var. Ancak bulgular kesinlikle başka bir seçenek için kanıt sağlıyor. Şu anda, ampirik olarak desteklendiğini bildiğimiz şeyi sağlama konusunda sıkışıp kaldık. MBSR başka bir seçenektir ve – umarım – diğer farkındalığa dayalı müdahaleler için kapıyı açar.
GAZETE: Bir kişi bir sorunu olabileceği hissine kapılırsa hangi belirtileri aramalıdır?
Fırıncı: Semptomlar bir kişiden diğerine farklılık gösterecektir. Bazıları için fiziksel semptomlar olabilir: hızlı kalp atışı, terleme, nefes almada zorluk. Diğerleri için, düşünceler veya bilişsel belirtiler, endişeler olabilir – belki de gelecekle ilgili veya geçmişle ilgili derin düşünceler. Ve sonra diğerleri için, pek çok duyguyla birlikte duygusaldır. Pek çok farklı biçim alır – panik, sıkıntı – ama soru şu: Semptomlardan herhangi biri son derece rahatsız edici ve günlük yaşamımıza müdahale ediyor mu? Eğer öyleyse, birinci basamak doktorunuzla veya bir akıl sağlığı uzmanıyla iletişime geçin ve onunla konuşun.
Günlük Gazete
En son Sağlık haberlerini almak için günlük e-postalara kaydolun.
GAZETE: Anksiyete bozukluğu ne kadar yaygın?
Fırıncı: Anksiyete bozuklukları son derece yaygındır. Tahmine bağlı olarak, nüfusun yüzde 2 ila yüzde 10’u belirli türde kaygı bozuklukları yaşıyor; nüfusun yüzde 20’sinde herhangi bir mevcut kaygı bozukluğu teşhisi var ve ABD nüfusunun yaklaşık üçte biri yaşamlarında önemli ölçüde kaygı yaşıyor.
GAZETE: Bunun için ne gibi tedavilerimiz var?
Fırıncı: Hem ilaç tarafında (çoğunlukla SSRI tipi ilaçlar) hem de bilişsel davranışçı terapi gibi terapi tarafında titiz çalışmalardan geçmiş altın standart tedavilerimiz var. Ancak bugünlerde sağlayıcılar üzerinde gerçek bir baskı var ve bu şeylere erişim sağlamak zor ve gittikçe zorlaşıyor. Pandemi sürecinde anksiyete ve depresyon belirtileri arttı. İnsanların yüzde 30’unda önemli semptomlar göreceğimiz yerde, şimdi onları yüzde 40’ta görüyoruz. Ayrıca, depresyon ve anksiyete için daha fazla tarama yapmak için öneriler alıyoruz, bu harika, ancak bu, pozitif tarama yapan ve bakıma ihtiyaç duyan daha da fazla insan olduğu anlamına geliyor.
Bu çalışma tüm bu parçalardan ortaya çıktı. Daha fazla tedaviye ihtiyacımız var ve tedavilerimizin bu altın standart tedaviler kadar iyi olup olmadığını değerlendirmemiz gerekiyor. Çok fazla dikkat çeken alanlardan biri meditasyon ve farkındalıktır. Bazı araştırmalar, nüfusun yüzde 15’inin en azından farkındalık veya meditasyonla uğraştığını ve popülerlik kazandığını göstermiştir. Çalışmada kullandığımız yaklaşım, sekiz haftalık özel bir müdahale olan farkındalık temelli stres azaltmadır (MBSR).
GAZETE: MBSR nedir?
Fırıncı: UMass’ta Jon Kabat-Zinn tarafından geliştirildi ve çıkarıldı. Haftada 2½ saat artı 45 dakikalık günlük farkındalık ödevi verilen sekiz haftalık bir kurs – herkesin öngörülen miktarı yaptığı anlamına gelmez – ve bu sekiz hafta içinde bir noktada altı saatlik bir inziva. Bu yüzden, yüksek dozda bir farkındalıktır, ancak titizlikle incelenebilir ve benzer bir rejimi izleyen diğer standart tedavilerle karşılaştırılabilir. Buna, genellikle etkisini göstermesi yaklaşık sekiz hafta süren ilaçlar da dahildir. Bu durumda, Lexapro’nun jeneriği olan essitalopram’ı MBSR ile karşılaştırdık.
GAZETE: Peki ya subklinik kaygı – bu da bu resmin bir parçası mı?
Fırıncı: Bu. Pek çok insan, teşhis edilebilir bir anksiyete bozukluğu olma eşiğini aşması gerekmeyen anksiyete semptomları yaşar. Bozukluk dediğimiz kategoriye giren bir şey, günlük yaşamda önemli ölçüde sıkıntıya neden olur ve günlük yaşam aktivitelerini (iş, sosyalleşme, okul) kesintiye uğratır. Ancak nüfusun önemli bir kısmı, yaşamlarına müdahale etme eşiğini geçemeyecek kadar kaygı belirtileri yaşıyor. Hâlâ işleri yönetebiliyor ve yaptırabiliyorlar ama belki de bu çok fazla sıkıntıya neden oluyor.
GAZETE: Çalışmada ne buldunuz?
Fırıncı: MBSR’nin bu altın standart essitalopram ilacından aşağı olup olmadığına bakmak istedik. Ve bulguların gösterdiği şey de bu. Klinik olarak, her iki grup da bizim orta ile belirgin arası – orta-artı gibi – kaygı düzeyi dediğimiz seviyede başladı. Hafif, neredeyse subklinik bir kaygı düzeyine düştüler. Her iki grup da birincil sonuç ölçütümüzde bir puandan fazla düşüş gördü, bu klinik olarak önemli miktarda bir değişiklikti.
GAZETE: Bu klinikte yaptığınız şeyle ne kadar alakalı? Bu, her zaman yaptığınız iki şeyi test etmek mi?
Fırıncı: Reçete yazanlarımız essitalopram’ı her gün reçete ediyor, ancak MBSR’yi programımızda sağlamıyoruz çünkü genellikle sigortalar tarafından karşılanmıyor. Yani bu, çoğu insanın cebinden ödemek zorunda olduğu ve bunu sağlayan bir yer bulması gereken bir hizmet. MBSR’nin faydalarından biri, bu konuda eğitim almak için klinik bir dereceye sahip olmanıza gerek olmamasıdır, böylece daha fazla sağlayıcı eğitilebilir ve bu müdahaleyi sağlayabilir. Bu çalışmanın, sigorta şirketlerinin MBSR’yi kliniğimizde sağlayabileceğimiz şekilde geri ödemesi için kanıt sağladığını umuyoruz.
GAZETE: Bu, karşılanmamış ruh sağlığı ihtiyaçlarını karşılamak için potansiyel bir araç olarak görülüyor mu?
Fırıncı: Kesinlikle, ama bence daha fazla çalışmaya ihtiyaç var. Bu, tedavinin titiz bir dozuydu ve hepsi şahsendi. Online canlı yayınlanıyorsa, asenkron ise, aplikasyon üzerindeyse başarılı olup olmadığını bilmemiz gerekiyor. Kalan bir sürü soru var. Ancak bulgular kesinlikle başka bir seçenek için kanıt sağlıyor. Şu anda, ampirik olarak desteklendiğini bildiğimiz şeyi sağlama konusunda sıkışıp kaldık. MBSR başka bir seçenektir ve – umarım – diğer farkındalığa dayalı müdahaleler için kapıyı açar.
GAZETE: Bir kişi bir sorunu olabileceği hissine kapılırsa hangi belirtileri aramalıdır?
Fırıncı: Semptomlar bir kişiden diğerine farklılık gösterecektir. Bazıları için fiziksel semptomlar olabilir: hızlı kalp atışı, terleme, nefes almada zorluk. Diğerleri için, düşünceler veya bilişsel belirtiler, endişeler olabilir – belki de gelecekle ilgili veya geçmişle ilgili derin düşünceler. Ve sonra diğerleri için, pek çok duyguyla birlikte duygusaldır. Pek çok farklı biçim alır – panik, sıkıntı – ama soru şu: Semptomlardan herhangi biri son derece rahatsız edici ve günlük yaşamımıza müdahale ediyor mu? Eğer öyleyse, birinci basamak doktorunuzla veya bir akıl sağlığı uzmanıyla iletişime geçin ve onunla konuşun.
Günlük Gazete
En son Sağlık haberlerini almak için günlük e-postalara kaydolun.